W hipnotyzującej, irracjonalnej i przejmującej powieści Anny Starobiniec, w której rzeczywistość wydaje się być natrętną i dziwaczną halucynacją, a baśniowy folklor ze wszystkimi jego atrybutami (Kościej, Baba Jaga, Południca) czymś przerażająco realnym, nic nie jest takie, jak się wydaje, „wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno…”
Premiera 11 września!
Masza, z zawodu fotoreporter, jedzie do Paryża na targi literatury dziecięcej, gdzie ma zrobić reportaż dla gazety. Na miejscu wszystko idzie nie tak. Zwyczajna delegacja przeistacza się w koszmar – Masza nie może wytrzymać w ciasnym pokoiku taniego hotelu, nie dostrzega uroków miasta i z każdą chwilą czuje się coraz gorzej: ma dreszcze, gorączkę, boli ją głowa i uświadmia sobie, że ma luki w pamięci. Na domiar złego jej redakcyjny kolega oznajmia, że nie zamiarze pisać żadnego reportażu – i w ogóle nie zamierza wracać do Rosji „gdzie nastaną złe czasy”. Zdezorientowana Masza, czując się coraz bardziej chora, wraca do hotelu i zapada w ciężki sen, pełen koszmarów rodem ze strasznych baśni. Po przebudzeniu czując się trochę lepiej, wychodzi coś zjeść – i wtedy zaczyna dziać się coś dziwnego. Barman w restauracji mówi, że ktoś taki jak ona nie ma tu czego szukać, recepcjonista w hotelu bezceremonialnie wyrzuca ją za drzwi… Jeden rzut oka na lustro w holu – i Masza już rozumie, co jest nie tak – w lustrze odbija się nie młoda kobieta, lecz czterdziestoletni, wynędzniały kloszard…
Opisy Paryża widzianego oczami kobiety tracącej pamięć przeplatają się z doznaniami umierającego kloszarda, który za wszelką cenę – nawet za cenę czyjegoś życia – musi dostać się do Rosji; wewnętrzny świat chłopca, który doznał urazu mózgu i nie wyszedł ze śpiączki przenikają się z fragmentami bajek, magicznymi zaklęciami i wspomnieniami młodej kobiety, która najpierw straciła męża, potem dziecko, potem pamięć, a wreszcie samą siebie…Rzeczywistość przeistoczona w straszną baśń, a raczej straszna baśń zawsze była podszewką rzeczywistości. Realność płynnie przechodzi w fantastyczny horror, a horror wkracza w realność…
Ciężko czytać tę książkę – ale i oderwać się od niej ciężko. Żyje w niej dziki, zniewalający, pierwotny strach, który świetnie znamy, choćby z własnych dziecięcych lęków, a którego nie potrafimy oswoić, który leży u podstaw wszystkich niesamowitości i horrorów – strach przed ciemnością, pająkami, zamkniętą przestrzenią, brzydotą i śmiercią, strach przed tym, co zwyczajne i przed tym, co nadprzyrodzone…
Anna Starobiniec – dziennikarka i pisarka, autorka książke „Szczeliny” (Переходный возраст), „Schron 7/7” (Убежище 3/9) oraz „Gwałtowne ochłodzenie” (Резкое похолодание). Urodzona 25 października 1978 roku w Moskwie, uczyła się w liceum orientalistycznym oraz studiowała filologię na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym. Po ukończeniu studiów zaczęła pracować w gazecie „Время новостей” i od tej pory zawodowo zajmowała się dziennikarstwem. Współpracowała z takimi wydaniami jak: Газета.ру, Аргументы и факты, Эксперт, Гудок, jako dziennikarz, a także jako redaktor działu kultury. W chwili obecnej pracuje w piśmie „Русский репортер”, a także pisze scenariusze dla kina i telewizji.
Anna Starobiniec należy do nielicznej grupy rosyjskojęzycznych autorów, piszących w stylu «horror fiction». Zdaniem niektórych krytyków Starobiniec jest nie tylko „rosyjskim mistrzem na zachodnim polu”, ale pionierem w gatunku „nowy rosyjski horror”, który być może zapoczątkuje tradycję nowej rosyjskiej grozy.
Któreś z pól jest puste!
madda99 zarejestrował się! Witamy!
_bosy skomentował 
Blood 2: The Chosen - recenzja