"Don Quijote siedzi na kamieniu. Złoty żar pustynnego słońca spływa z błękitnego nieba na jego spieczone, pobrużdżone czoło, rozlewa się po głębokich rysach zmarszczek wokół oczu, ścieka po długim, ostrym nosie do szerokich bruzd okalających usta. Szaro-brązowa skóra napina się, starcze plamy z kościstych policzków uciekają aż pod jasnoniebieskie oczy – Don Quijote uśmiecha się. To był dobry dzień. Dzień jego żywota."

Zapraszamy do lektury krótkiej formy literackiej pt. Don Quijote del Desierto, autorstwa Grzegorza "Grega" Gajka.

Autor: Nivo, 2009-04-26 22:56:09

• Dziedzictwo królów - recenzja
• Ja inkwizytor. Wieże do nieba - recenzja
• I dusza moja - recenzja
• Herold zmierzchu - recenzja
• Ruiny - fragment
• Długa Ziemia - recenzja

• Pomnik Jakuba Wędrowycza
• Koszty akredytacji ZSzeFu ustalone!
• Zgłoś propozycję programu na ZSzeF!
• Ziemie Jałowe - start!
• X Zlot Arda
• Kroniki Arkadyjskie - konkurs zakończony!