Morska straż to już szósty, z dziesięciu zapowiadanych przez Adriana Tchaikovsky`ego, tom cyklu Cienie pojętnych, jaki ukazał się niedawno nakładem wydawnictwa Rebis. Najnowszy tom jest kolejnym potwierdzeniem talentu i możliwości autora. Spróbujmy przyjrzeć się, jak najnowsza książka wypada na tle poprzednich?  

W poprzednich częściach Tchaikovsky wykreował niezwykle barwny, złożony i ciekawy świat oparty o owady żyjące na ziemi. Akcja Morskiej straży rozgrywa się w morskich głębinach. Mistrz wojny Stenwold Maker, który dotąd śmiertelnego wroga upatrywał w imperium os, teraz staje w szranki z przeciwnikiem o wiele bardziej wyrafinowanym i znającym jego słabości. Oto bowiem dawny sprzymierzeniec — pająkowiec Teornis z rodu Aldanrelich — szykuje się do wojny z Kolegium. Podczas pertraktacji pokojowych obaj zostają napadnięci i uprowadzeni. Tam okazuje się, że podwodne krainy są równie skłócone jak ludy na powierzchni. Obaj chcą się za wszelką cenę wydostać na brzeg, choć oczywiście z odmiennych powodów i przy pomocy różnych środków. Stenwold jako as wywiadu nie próżnuje i nawet w morskich otchłaniach szuka sprzymierzeńców. Ponad wszystko bowiem ceni sobie demokrację swego ojczystego Kolegium, czym nieodmiennie przywodzi na myśl starego dobrego Peryklesa. 

Świat wykreowany przez Tchaikovskyego w Morskiej straży urzeka różnorodnością i pomysłowością. Do tego stopnia, że w pewnym momencie czytelnik może mieć kłopoty z rozróżnieniem, do której frakcji czy też gatunku należy dany bohater. Jak zwykle mocną stroną są postaci. Trudno wymieniać wszystkie z imienia, jednak oprócz Stenwolda i Teornisa na uwagę zasługuje uzurpator Cleon oraz prawowity następca tronu Aradokles, który schronienia szukać musiał na powierzchni. Dobro i zło nadal są wyraźnie rozdzielone, Stenwold Maker ciągle wie, że Imperium tylko czeka na słabość Kolegium, aby je wykorzystać i zaatakować. Istotną rolę odgrywają zadawnione spory i starożytne sojusze, a tytułowa Morska straż dotyczy pradawnego paktu pomiędzy ludami morskimi i lądowymi.

Na uwagę zasługuje również mechanika i neologizmy, wszechobecne w poprzednich częściach oraz polityka i dyplomacja. W tej materii trudno znaleźć pisarza równie pomysłowego co Tchaikovsky. Samo zaś podróżowanie po głębinach może przecież odbywać się w ciele morskiego stwora! Po co budować łodzie podwodne, skoro natura sama stworzyła dogodnych nosicieli? Biblijny Jonasz powiedziałby nam co nieco o tej formie podróżowania, chociaż starotestamentowi autorzy zapomnieli o jednym drobnym, choć istotnym fakcie: człowiek nie zmieściłby się w wąskiej gardzieli preferującego kryl wieloryba.

Wydanie, jak w przypadku poprzednich części cyklu, rewelacyjne. Chociaż redakcja nie ustrzegła się kilku potknięć w tekście, całość zasługuje na uznanie. Pomimo wielu zalet cyklu nie zmienia się jedno: styl autora. Nie wiem już, czy to kwestia tłumaczenia czy maniera Tchaikovskyego, ale czasami odnosiłem wrażenie, że autor stara się wyjaśnić większość zawiłości łopatologicznie. Jego język jest prosty choć niekoniecznie oszczędny, a świat wykreowany bogaty i ciekawy. Zabrakło chyba umiejętności subtelnego połączenia obu tych warstw, stąd otrzymujemy dzieło niekompletne. Oczywiście można się z moją opinią nie zgodzić, jednak to kwestia subiektywna i zasadniczo nierozstrzygalna. Książkę polecam czytelnikom otwartym na nowość, niekonwencjonalne pomysły i wizje. Sama fabuła jest dość przewidywalna, jednak książka wciąga. Zaletą z pewnością będzie samo wydanie, które ucieszy niejednego bibliofila. Morska straż to doskonałe uzupełnienie poprzednich części cyklu Cienie pojętnych. 

Ocena: 4/6
Unreal Fantasy patronuje!


Autor: Adrian Tchaikovsky
Wydawnictwo: Rebis, Luty 2012
ISBN: 978-83-7510-705-0
Liczba stron: 728
Wymiary: 132 x 202 mm
Tłumaczenie: Jarosław Rybski

Książkę do recenzji dostarczyło Wydawnictwo Rebis

Lubię to

 Lubi to 0 osób
 Kliknij, by dołączyć

 Lubisz to!